மரணத்துக்கும் அஞ்சாத டஹோமி பெண்கள்

ஓவியம்: சித்ரா ரங்கராஜன்

18, 19ஆம் நூற்றாண்டுகளில் டஹோமி பேரரசைப் பாதுகாக்கும் பணியிலிருந்த முழுக்க முழுக்கப் பெண்களால் ஆன ராணுவம் ‘டஹோமி அமேசான்கள்’ என்று அழைக்கப்பட்டனர் . டஹோமி, காலனித்துவத்திற்கு முந்தைய மேற்கு ஆப்பிரிக்க ராஜ்ஜியமாகவும் இப்போது தெற்கு பெனினில் அமைந்துள்ளது.

கிரேக்கப் புராணங்களின் புகழ்பெற்ற கடுமையான போர்வீரர்களுக்கு இணையாக இவர்கள் கருதப்பட்டதால் ஐரோப்பிய வர்த்தகர்களால் ‘டஹோமி அமேசான்ஸ்’ என்று செல்லப் பெயர் சூட்டப்பட்டனர். டஹோமி அமேசான்கள் உலகெங்கிலும் உள்ள சில ஆவணப்படுத்தப்பட்ட அனைத்துப் பெண் ராணுவங்களில் ஒன்று.

டஹோமி அமேசான்களின் பெண்கள் தங்களை ‘மினோ’ என்று அழைத்தனர். அதாவது போன் மொழியில் ‘மினோ’ என்பதற்கு ‘எங்கள் தாய்மார்கள்’ என்று பொருள். டஹோமியின் மூன்றாவது மன்னரான ஹூக்பட்ஜா முதலில் இந்தக் குழுவைத் தொடங்கியதாகக் கூறப்படுகிறது, இது பின்னர் ஜிபெட்டோ எனப்படும் யானை வேட்டைக்காரர்களின் படை மினோவாக மாறியது.

1725 ஆம் ஆண்டில் ஓய்டா துறைமுகத்திற்கு வருகை தந்த ஒரு பிரெஞ்சு அடிமையின் பதிவில் பெண்கள் ஒரு தற்காப்பு கூட்டணியை உருவாக்குவதைப் பற்றிய குறிப்பு இருந்தது. கம்புகளை ஏந்திக்கொண்டு துறைமுகத்தைப் பாதுகாப்பதில் பெண்கள் குழுவாகச் செல்வதை அவர் நினைவுகூர்ந்தார்.

மினோவின் முதல் எழுதப்பட்ட வரலாறு, அவர்கள் – டஹோமியின் போட்டிப் பழங்குடியான யோருபாவினரிடம் வெற்றி பெற்று ஓய்டா துறைமுகத்தை மீண்டும் கைப்பற்றியதிலிருந்து ஆரம்பிக்கிறது.

அண்டை நாடான மேற்கு ஆப்பிரிக்க மாகாணங்களுடன் பல ஆண்டுகளாக நடந்து வரும் வன்முறையைத் தொடர்ந்து ஆண் டஹோமி மக்கள்தொகையில் வீழ்ச்சியைக் கண்டது. இதனால் பெண்களின் தோற்றம் அவசியமான ஒன்றாக நம்பப்படுகிறது.

ராணுவத்தில் உள்ள அனைத்துப் பெண்களும் விரும்பி அங்கு வரவில்லை . சிலர் அடிமைப்படுத்தப்பட்டவர்கள். பலர் சுதந்திரமாக ஆர்வத்துடன் தங்களை இணைத்துக் கொண்ட டஹோமி பெண்கள். சிலர் எட்டு வயதிலிருந்தே கட்டாயப்படுத்தப்பட்டவர்கள்.

மினோவின் வாழ்க்கை நம்ப முடியாத அளவிற்கு கண்டிப்பானது. அவர்கள் அரசரின் மனைவிகளாகக் கருதப்பட்டாலும், அவர்களின் சண்டைத் திறனுக்கு இடையூறு விளைவிக்கும் எதுவும் தடைசெய்யப்பட்டது. அதாவது உறவுகள், திருமணம் மற்றும் குழந்தைகளைப் பெறுவது தடைசெய்யப்பட்டது.

பெண்கள் கடுமையான தினசரி விதிமுறைகளுக்கு உட்படுத்தப்பட்டனர். தீவிர உடற்பயிற்சிகளுடன் பயிற்சி பெற்றனர். மரணத்தைக் கண்டு பயப்படாதவர்களாக இருந்தனர்!

19 ஆம் நூற்றாண்டில், மினோ ராணுவம் 1,000 – 6,000 பெண்களைக் கொண்டிருந்தது. பயிற்சி கடுமையாக இருந்தபோதிலும், போரில் இறக்க நேரிடும் என்ற வெளிப்படையான அச்சுறுத்தல் இருந்தபோதிலும், பலர் ராஜ்ஜியத்தின் பெண் சிப்பாய்களில் ஒருவராக இருப்பதன் மூலம் ஈர்க்கப்பட்டனர். அரண்மனையில் தங்க வைக்கப்பட்டு உணவு, மது, புகையிலை அவர்களுக்கு வழங்கப்பட்டது. அவர்கள் பொதுவெளியில் செல்லும்போது, அவர்களுக்கு முன்னால் ஒரு பணியாள், பெண் போர்வீரர்கள் வருவதை மணி அடித்து அறிவித்தவாறும், மக்கள் வழியை விட்டு வெளியேற வேண்டும் என்பதையும், முக்கியமாக ஆண்கள் பார்வையிலிருந்து தவிர்க்க வேண்டும் என்பதையும் அறிவித்தது.

பெண்கள் போர்வீரர் அணிகள் வெவ்வேறு படைப்பிரிவுகளாக அமைக்கப்பட்டன, குறிப்பிட்ட பணிகளைச் செய்ய அர்ப்பணிக்கப்பட்டன. கெபெடோ வேட்டைக்காரப் பெண்கள் வேட்டையாடுவதில் திறமையானவர்கள். இந்தப் படைப்பிரிவு டஹோமியில் உள்ள அனைத்துப் பெண்களையும் கொண்ட போர்வீரர் பிரிவு என்று சிலரால் கருதப்படுகிறது. குலோஹெண்டோ (ரைபிள்வுமன்) மிகப்பெரிய படைப்பிரிவாக இருந்தது. துப்பாக்கிகளைத் தவிர, இந்தக் குழுவில் உள்ள பெண்கள் குறுகிய வாள் அல்லது ஈட்டிகளையும் ஏந்தியிருந்தார்கள். இந்தக் குழுவில் உள்ள பெண்கள் கூர்மையான கத்திகளை ஏந்தி கடுமையான, இரக்கமற்றவர்கள் என்கிற பெயரைக் கொண்டிருந்தனர். மேலும் அவர்கள் டஹோமியின் எதிரிகளால் மிகவும் அஞ்சப்படும் படைப்பிரிவாக இருந்தார்கள்.

மினோ படையினர் வலிமையானவர்கள். அவர்கள் பழுப்பு மேலாடை, நீல கால்சட்டை அணிந்திருந்தனர். பெண்களின் ஒவ்வொரு காலையும் சுற்றி மூன்று வெள்ளைக் கோடுகள் இருந்ததாக ஆவணப்படுத்தப்பட்டுள்ளது, அவை மரியாதைக்குரிய அடையாளங்கள்.

டஹோமி ராஜ்ஜியம் அடிமை வர்த்தகத்தின் மூலம் அதன் செல்வத்தின் பெரும் பகுதியைக் குவித்தது. அதன் அண்டை மாகாணங்களுடன் அடிக்கடி போரில் ஈடுபட்டது. டஹோமி அமேசான்களால் சிறைபிடிக்கப்பட்டவர்கள் பெரும்பாலும் அடிமைகளாக விற்கப்பட்டனர்.

ஐரோப்பிய நாடுகள் ஆப்பிரிக்கக் கண்டத்தில் காலனித்துவப்படுத்தத் தொடங்கியதால், துறைமுக நகரமான ஓய்டாவில் ஏற்கெனவே பரபரப்பான அடிமை வர்த்தகம் காரணமாக டாஹோமி ஒரு முக்கிய இடமாக இருந்தது. டஹோமி பிரெஞ்சுக்காரர்களுக்கு எதிராக இரண்டு போர்களை நடத்தினர், மேலும் முதல் பிராங்கோ-டஹோமியன் போரின் போது அவற்றை வெற்றிகரமாக நிராகரித்த போது, அவர்கள் குறிப்பிடத்தக்க இழப்புகளைச் சந்தித்தனர்.

டஹோமி அமேசான்களின் பெண்கள் அண்டை நாடுகளுடனும், பிரெஞ்சு காலனித்துவப் படைகளுக்கு எதிராகவும் போராடினர். 1892 இல் நடந்த கடைசிப் போருக்குப் பிறகு டஹோமி ராஜ்ஜியம் வீழ்ந்தது, மற்றும் பெண்கள் படைகள் கலைக்கப்பட்டன.

போருக்குப் பின் மினோவின் பெண்களுக்கு என்ன நடந்தது என்பது பற்றி அதிகம் தெரியவில்லை, ஆனால் பிரெஞ்சு ஆக்கிரமிப்பின் கீழ், அவர்கள் தங்கள் சொந்த ஊருக்குத் திரும்பியிருக்கலாம். அசல் டஹோமி அமேசான் என்று நம்பப்பட்ட கடைசிப் பெண் 1979 இல் இறந்தார், அவருக்கு வயது நூறுக்கு மேல். அசல் டஹோமி அமேசான்கள் இன்று உயிருடன் இல்லை என்றாலும், அவர்களின் பாரம்பரியம் அவர்களின் சந்ததியினரால் தொடர்கிறது. அவர்கள் தங்கள் முன்னோர்களின் கதைகளைத் தொடர்ந்து சொல்கிறார்கள். டஹோமி அமேசான்கள் மறக்கப்பட்ட வரலாற்றின் ஒரு பகுதிக்கு ஒரு சாளரமாக விளங்குகிறார்கள்!

(தொடரும்)

படைப்பாளர்:

சித்ரா ரங்கராஜன்

கட்டிடக் கலை மற்றும் உட்புற வடிவமைப்பாளராக சென்னையில் தன் கணவருடன் நிறுவனத்தை நடத்திவருகிறார். ஆங்கிலத்திலும் தமிழிலும் எழுதுவதை ஆர்வமாகக் கொண்டுள்ளவர். புத்தகங்களுக்குப் படங்கள் வரைவதிலும் நாட்டம் கொண்டவர். பெண்ணியச் சிந்தனையில் மிகுந்த ஆர்வமுள்ளவர். ஒருவரின் வாழ்க்கையில் பெரிய மாற்றத்தை ஏற்படுத்துவதில் ஓர் எழுத்தாளருக்கு முக்கியப் பங்குண்டு என்பது இவருடைய வலுவான கருத்து.

சித்ரா ரங்கராஜன்

கட்டிடக் கலை மற்றும் உட்புற வடிவமைப்பாளராக சென்னையில் தன் கணவருடன் நிறுவனத்தை நடத்திவருகிறார். ஆங்கிலத்திலும் தமிழிலும் எழுதுவதை ஆர்வமாகக் கொண்டுள்ளவர். புத்தகங்களுக்குப் படங்கள் வரைவதிலும் நாட்டம் கொண்டவர். பெண்ணியச் சிந்தனையில் மிகுந்த ஆர்வமுள்ளவர். ஒருவரின் வாழ்க்கையில் பெரிய மாற்றத்தை ஏற்படுத்துவதில் ஓர் எழுத்தாளருக்கு முக்கியப் பங்குண்டு என்பது இவருடைய வலுவான கருத்து.

மேலும் படிக்க...

சொல்லப்படாத காதல் கதை ஒன்று! பெண்ணியம் பேசும் எழுத்துக்கு நோபல் பரிசு! மகிழ்ச்சிப் பள்ளத்தாக்கில் அசத்தும் ஹன்ஸா பெண்கள்!

Powered by YARPP.