கருப்பையில் இருக்கும் யானையைப் பேசுவோமா?
கருப்பையை பாதுகாக்கும் கடமை மட்டுமே குடும்பங்களுக்கானது. அதன் ஏகபோக உரிமையை ஆணாதிக்கம் சாதி, மதம், இனம் போன்றவை கைக்கொண்டிருக்கின்றன. பெண்ணின் கருப்பையில் கரிய பெரும் யானை போல இவை வசிக்கின்றன.
கருப்பையை பாதுகாக்கும் கடமை மட்டுமே குடும்பங்களுக்கானது. அதன் ஏகபோக உரிமையை ஆணாதிக்கம் சாதி, மதம், இனம் போன்றவை கைக்கொண்டிருக்கின்றன. பெண்ணின் கருப்பையில் கரிய பெரும் யானை போல இவை வசிக்கின்றன.
இவ்வாறான சூழலில், பெண்கள் ரயில்வே பாதுகாப்புத் துறையின் கட்டணமில்லா தொலைபேசி எண் 139-ஐத் தொடர்புகொண்டு உதவி கோரலாம். அந்த எண்ணைத் தொடர்பு கொள்ள முடியாத பட்சத்தில், அதே எண்ணுக்கு குறுஞ்செய்தி அனுப்பலாம்.
ஒடுக்கப்பட்ட சாதியைச் சேர்ந்த முதல் தமிழ்ப் பெண் மத்திய அமைச்சர்; திராவிடக் கட்சிகளின் முதல் பெண் மத்திய அமைச்சர் என்ற இடத்தைப் பிடிக்க சத்தியவாணி பட்ட பாடுகள் கொஞ்சநஞ்சமல்ல.
உலகெங்கும் பெண் வெறுப்பு, துன்புறுத்தலுக்கு எதிரான பெரும் இயக்கமாக ‘ஒன் பில்லியன் ரைசிங்’ உருப்பெற்றது. 2012ம் ஆண்டே இந்தியாவில் இயக்கம் வலுப்பெற்றது.
பொது இடங்களில் ‘டீசன்சி’ இல்லை என்று முத்தம், அணைத்தல் போன்றவற்றை வெறுப்புடன் பார்த்த அமெரிக்க சமூகத்தை, நூற்றாண்டுக்கு முன்பு ‘கொஞ்சம் திருந்துங்க சார்’ என்று புத்தி புகட்டிப் படம் எடுத்தவர் எடிசன்.
சிறுபான்மையினருக்கு அது தரும் உரிமையை பெரும்பான்மை மத நிறுவனங்களுக்கு தரவேண்டும் என இப்போது கேட்கத் தொடங்கியிருப்பதற்கும், ‘இந்தியாவில் இந்துக்களுக்கு ஆபத்து’எனும் வாதத்துக்கும் எந்த வேறுபாடும் இல்லை.
வெற்றி பெறும் ஆண் தன்முயற்சியால் முன்னேறியிருக்கிறான் என்பதும், வெற்றி பெறும் பெண் ‘அட்ஜஸ்ட்’ செய்துதான் வெற்றிபெறுகிறாள் என்பதும் எவ்வளவு பெரிய முரண்?
பெண்ணின் ஹிஜாபை ‘விடுதலையற்றது’, ‘அடிமைத்தனம்’ என கேள்வி கேட்கும் ஆண்கள், எப்போதாவது அதே மத அடையாளத்தை சுமந்துவரும் ஆணின் குல்லாய், சீக்கிய டர்பன், பூணூல் போன்றவற்றை கேள்விக்கு உட்படுத்தியிருக்கிறார்களா?
இங்கு பணியின் தரம் மட்டுமே ஒருவரது வெற்றி தோல்வியை தீர்மானிக்கும் காரணியாக இருக்கவேண்டுமே அன்றி, இன்னாரின் குடும்பம், இன்னார் மனைவி, மகள், இன்னார் உறவு, இன்ன சாதி என்பதல்ல. ஆண் செலுத்த முடியாத ஆதிக்கத்தை பெண் வழி செய்ய நாம் பாதை ஏற்படுத்திக் கொடுக்கக்கூடாது என்ற தெளிவு நமக்கு வேண்டும்.
இருக்கும் நிதியை கோவிட் நெருக்கடியை சமாளிக்க மாநிலங்கள் செலவிட்டுவிட்டு கையை உதறிக்கொண்டிருக்கும் வேளையில், மத்திய அரசு சமூக நலத்திட்டங்களுக்கான செலவினத்தைச் சுருக்குவது என்பது பெண்கள், குழந்தைகளைக் கொடும் காட்டில் கைவிடுவதற்கு சமம்.