‘பொட்டை’ என்பதே உயிரியல் வலிமைதான்!

கலந்துரையாடல் சமத்துவ வெளிக்கான திறவுகோல். மிக்க மகிழ்வாக இருந்தது உரையாடல்.

“பொட்டைன்னா பொண்ணு அப்படின்னு பெரும்பாலானோர் சரியா பொருள் சொல்லியிருந்தீங்க. நம் சமூகத்தில் இந்தச் சொல் படிச்சவங்க, படிக்காதவங்கன்னு வித்தியாசம் இல்லாம இழிவைச் சுட்டும்போது இது பயன்படுத்தப்படுதுதான். மாறணும்.

ஆதிகாலத்துல தாய்வழி பொதுவுடைமைச் சமூகத்தைக் கொண்டதாக இருந்தது. பொதுவுடைமைன்னா எல்லாமும் எல்லாருக்கும்னு சொல்ற சமூகம். அதுல பெண்தான் தலைமைப் பொறுப்பை ஏற்று நடத்தினாங்க.

பிறகு காலம் மாற மாற ஆண் மேலாதிக்கம் வந்து, தந்தை வழி தனியுடைமை சமூகமா சுயநலமா மாறிடுச்சு. அதுல பெண் என்ற சொல் இழிவா பயன்படுத்தப்படுது.

எப்படின்னா, ஆண் என்றாலே துணிச்சல், கம்பீரம், வீரம், பொதுவெளில செயல்படறது, ஆவேசம் அப்படினு பல விஷயங்கள் இருக்கணும்னு சமூகம் விதி அமைச்சு வைச்சிருக்கு.

வேலைகளைக்கூட உண்மையாகவே உயிரியல்பூர்வமா முடியுமா முடியாதான்னு பார்க்காமலேயே ஆண் செய்யும் வேலையைப் பெண் செய்ய முடியாதுன்னு கட்டமைச்சிருக்கு. ஆண், பெண் இருவரும் இந்த மாதிரி கருத்தியல் கொண்ட சமூகத்தில் இந்த உயிரியலுக்கு எதிரான கருத்துகளால் நிரப்பி வளர்க்கப்படறாங்க.

இப்படி வளர்க்கப்படறதால இதை அறிவியல் மனப்பான்மையோடு பரிணாம வளர்ச்சி, உயிரியல் போன்றவற்றின் படியெல்லாம் பார்க்காம ஆண்தான் வலிமையான உயிரி அப்படிங்கிற கருத்துல ஊறிடறாங்க. பெண்ணை வலிமை குறைவானவனு நினைக்க வைச்சிடறாங்க. இதெல்லாம் நம்மைச் சிந்திக்க விடாம செய்யுதுன்னுகூட சொல்லலாம்.

பத்தாத குறைக்கு ‘பொட்டை கோழி கூவி பொழுது விடியாது’ போன்ற பழமொழிகள் வேறு இந்தக் கருத்தியலுக்கு எல்லாம் தீனி போடுது.

அப்போ உண்மை என்னன்னு நீங்க மனசுக்குள்ள கேட்கறது புரியுது.
ஆண்களுக்கும் பெண்களுக்கும் சில தனித்த உயிரியல் செயல்பாடுகள் இருக்கு. அதை ஒரே தட்டில் வைத்துப் பார்ப்பது நியாயமில்லை.

ஆதி சமூகம் பெண்ணால் தலைமை தாங்கப்பட்டிருக்கு. இப்பவும்கூட உலக அளவில் பெண் தலைவர்கள், ஆளுமைகள், செயல்பாட்டாளர்கள் இருக்கறாங்க. கொரோனா காலகட்டத்திலும் சிறப்பான தலைமையாவும் செயல்படறாங்க. ஏன் நம் வீட்ல பெண்கள் சிறப்பா செயல்படறத பார்த்துக்கிட்டுதானே இருக்கோம்?

சரி இதெல்லாம் கூட விட்டுங்க. யார் வலிமை, வலிமை இல்லைங்கிறதே வேணாம். நமக்கு உருவம் கொடுத்து ஒவ்வோர் உயிரையும் வளர்த்தவள் பெண் – அதான் அம்மா. உங்களுக்கு ஆசிரியரா இருக்கற நான்கூட பெண் தான். இந்தச் சமூகமே அடுத்தடுத்த தலைமுறை தலைமுறையாக நீண்டு மனித இனம் அழியாம இருக்கக் காரணமே பெண்தான். நம்மைப் பெற்றவர், கூட வாழ்றவங்கன்னு சமூகத்துல சரிபாதியா பெண்கள் இருக்காங்க. அவங்கள பொட்டை போன்ற சொல்லால் இழிவான பொருள்படும்படி சுட்டுவது முறையா என அனைவரும் யோசிங்க.

பெண்கள் உயிரியல்ரீதியாகவே வலிமை உள்ளவர்கள். அவங்களுக்கு மனவலிமை, நோய் எதிர்ப்புத் திறன், தப்பிப் பிழைக்கும் ஆற்றல் அதிகம்னு அறிவியலே சொல்லுது.

தாய் குழந்தையைப் பெற்றெடுக்கும்போது சுமார் 20 மேற்பட்ட எலும்புகள் உடையும் வலியைத் தாங்கிட்டுத்தான் குழந்தையைப் பெற்றெடுக்கறாங்க. இவ்ளோ வலியைத் தாங்கினவங்க… ஏதாவது சின்னத் துன்பம் வந்தா கோழை மாதிரி அழறாங்கன்னும், அழறதே கோழை, அதனால ‘ஆண் வீரமானவன் கோழை மாதிரி அழக் கூடாது’ன்னும் சொல்லி வளர்க்கப்படறாங்க. ஆனா, சோகம் வரும்போது மனிதர்களுக்கு அழுகை இயற்கைதான் பாஷா. இயல்பாவே இருப்போம் பாஷா.

தொடர்ந்து நிறைய வாசிங்க. அது நம்மைப் பண்படுத்தும். மீண்டும் வேறொரு தலைப்புல அடுத்த வகுப்புல உரையாடலாம்” என்று நீண்ட உரையை முடித்தார் ஆசிரியர் தனலட்சுமி.

“ரொம்ப நன்றிங்க டீச்சர். நிறைய தெரிந்து கொண்டோம்” என்றாள் புஜ்ஜி மனநிறைவோடு…

பெண்கள் உயிரியல் ரீதியாகவே வலிமையானவர்கள். இனி இழிவா பொருள்படும்படி அந்த வார்த்தையை உபயோகிக்கமாட்டேன் டீச்சர்” என்று ஜீவா தீர்மானமாகச் சொன்னான்.

“டீச்சர், பொட்டைங்கிற சொல்லை எப்படி நம்மை அறியாம இழிவா, அவமானம் தரும்படி பயன்படுத்த வைச்சுட்டாங்கன்னு புரிய வைச்சிட்டிங்க. நன்றி டீச்சர். இனி அந்தப் பொருள்படும்படி சொல்லமாட்டேன். நாம் வலிமையானவர்கள். பொட்டைன்னு சொன்னா இழிவா நினைக்கத் தேவையில்லை. உயிரியல்படியே வலிமையாகவே நினைப்போம் பெண்கள் அனைவரும்” – சிந்துவும் தக்க தருணத்தில் உணர்ச்சி ததும்பக் கூறினாள்.

”மிக்க மகிழ்ச்சி, பொட்டை ஓர் உயிரியல் வலிமை, இழிவு அல்ல, அவமானமும் அல்ல… அனைவருக்கும் நன்றி.மீண்டும் நாளைச் சந்திப்போம்” என மன நிறைவோடு தனலட்சுமி கூற வகுப்பு நிறைவடைந்தது.

கட்டுரையாளர்:

சாந்த சீலா

சாந்த சீலா கடந்த 17 ஆண்டுகளாக ஆசிரியராகப் பணிபுரிகிறார். கும்முடிப்பூண்டியை அடுத்த பூவலை கிராமத்தின் ஊராட்சி ஒன்றிய நடுநிலைப் பள்ளியில் ஆசிரியர். பேருந்து வசதி கூட சரியாக இல்லாத இந்த ஊரிலேயே தங்கி, பெரும்பாலும் ஒடுக்கப்பட்ட சமூகத்தைச் சேர்ந்த குழந்தைகளுக்கு கல்வியறிவு தருகிறார். இவரால் இந்தப் பள்ளியில் இடைநிற்றல் குறைந்திருக்கிறது. பள்ளி மேலாண்மைக் குழுவின் ஆசிரிய உறுப்பினராகவும் இருக்கிறார். கல்வியின் நோக்கமான படைப்பாற்றல் வெளிப்பட குழந்தை மையக் கல்வி அமைய வேண்டும் என்றும் விளிம்புநிலை குழந்தைகளும் மையநீரோட்டத்தில் இணைய வேண்டும் செயல்படும் அரசு பள்ளி ஆசிரியர். குழந்தைகளைக் கொண்டாடுவோம் கல்வி இயக்கம், குழந்தைநேயப் பள்ளிகள் கூட்டமைப்பு போன்ற அமைப்புகளில் செயலாற்றிக் கொண்டுவருகிறார்.

கோவிட் காலத்தில் ஊராட்சி மன்றத்துடன் இணைந்து மக்களுக்குத் தேவையான விலையில்லா அரிசி, பருப்பு, எண்ணெய் போன்ற அத்தியாவசிய பொருள்களுக்கு ஏற்பாடு செய்து விநியோகம் செய்திருக்கிறார். அத்துடன் இடைநிலைப் பள்ளி மாணவர்களுக்காகப் பள்ளியுடன் இணைந்து ‘இளந்தளிர் திட்டம்’ மூலம் குழந்தைகளுக்கான விலையில்லா ‘ஹெல்த் கிட்’ ஒன்றும் வழங்கியிருக்கிறார். நண்பர்கள் உதவியுடன் இந்தத் திட்டம்மூலம் சிற்றுண்டி, டியூஷன் போன்றவையும் பள்ளியுடன் சேர்ந்து ஏற்பாடு செய்கிறார். தன்னிடம் பயிலும் குழந்தைகளைக் களப்பயணங்கள் அழைத்துச் செல்வதன் மூலமும், போட்டிகள், கற்றல் நிகழ்வுகளுக்கு அழைத்துச் செல்வதன் மூலமும் தரமான வாழ்க்கைக் கல்வியைத் தரத் தொடர்ந்து முயன்று கொண்டிருக்கிறார். தமிழினி வழங்கும் டாக்டர் அம்பேத்கர் விருதுப் பெற்றவர்.

பள்ளிப் பக்கங்களில் முந்தைய பகுதிகள்

மேலும் படிக்க...

எங்களுக்கு உணவில் சமத்துவம் வேண்டும் எங்களுக்கும் பாக்கெட் வேணும் டீச்சர் சிறுநீர் கழிப்பது இயல்பு தாங்க! வெர்ஜின் மொஹிதொ

Powered by YARPP.